الکتروهاوس، سبکی تلفیقی از موسیقی هاوس و الکتروکلاش ( متاثر از دیگر سبکهای متنوع و مشهور موسیقی الکترونیک) است که از دهه اول سال 2000 مورد توجه قرار گرفت. به لحاظ استیل، ترکیبی از four to the floor beats (که در موسیقی هاوس یافت می شود) با basslines آنالوگ یا دیجیتال کاملا هارمونیک، فرکانسهای صوتی بالا و فرساینده و تن وکال نامنظم، پیانو یا string riff می باشد. سرعت این موسیقی حدودا بین 120 تا 135 بیت در دقیقه می باشد.
باور بر این است که شکل گیری الکتروهاوس به ترکیب tech house و electroclash در اوایل سال 2000 بر میگردد. در سال 2004، زیر شاخه ای با عنوان الکترو تک (بر گرفته از "electro tech house" or "pumping house" or "pumping tech")) در اروپای شرقی ( به خصوص در ایتالیا، آلمان و اتریش) محبوبیت بسیاری یافت و در سال 2005 به فرانسه و انگلستان و نهایتا به آمریکای شمالی و سایر نقاط جهان گسترش یافت. برخی از DJ های آمریکایی و استرالیایی آنرا با صدای خش دار و خشن تغییر دادند که در آن زمان به dirty electro شهرت یافت. در سال 2006-7 تولید کنندگان مشهور فرانسوی نمونه هایی از انواع dancehall/zouk ضربی را ترکیب نمودند و reg house به وجود آمد. در سال 2008، این سبک محبوبیت بیشتری یافت و با موسیقی پاپ و راک تلفیق شد.
در محاورات روزمره، الکتروهاوس معمولا با عنوان اختصاری "الکترو" نامیده می شود هر چند امکان اشتباه آن با موزیک الکترو اصلی وجود دارد. تولید کنندگان تمایل به جایگزینی “c” با “k” داشتند که آنرا بیشتر گیج کننده نمایند و از آن زمان واژه عمومی “house” ارجحیت یافته است.
تاریخچه
پیشروترین سبک پیش از الکتروهاوس مدرن، جنبش الکتروکلاش در اوایل دهه 0200 می باشد. الکتروکلاش، سبکهای ترانه ای و حس ملودیک موسیقی سینتی سایزری اوایل 1980 انگلستان را با گونه های ریتمیک سخت تر موسیقی dance الکترونیک که همزمان در آمریکا ظهور یافته بود ترکیب نمود: electro-funk and freestyle music
برخی هنرمندان همراه با جنبش الکتروکلاش، همچون Felix da Housecat به طور قابل ملاحظه ای فاکتورهای هاوس را در موزیک خود مورد استفاده قرار داده و شدیدا آنرا تاثیر تاثیر قرار دادند.
همزمان، tech house در اوایل دهه 1990 با کمک DJ هایی چون Satoshi Tomiie و Steve Lawler شهرت یافت. آنها فاکتورهایی از الکترو موزیک اصلی را با صداهای خود که به 1989 باز می گشت ترکیب نمودند. همزمان با اجرای آن در اروپا در سال 2000-1، DJ های اروپایی اغلب tubular distortionرا در basslines ترکهای خود مورد استفاده قرار می دادند (Zombie Nation's "KernKraft 400" or Sono's "Keep Control")که نمونه های صدا به شکل pre-synthesized مشابه با TB-303 ایجاد می شد.
تکوین و تکامل سبک
Benny Benassi اولین DJ ای بود که ترکیب همزمان دو سبک را تجربه نمود. ارضاء شخصی او باعث شد تا صداهای الکتروکلاش با بیتهای 4-to-4 ملودیک ترکیب شده و بی قاعدگی را برای tech house به همراه آورد. در سال 2003، صدای دیگری توسط Benassi's "Illusion" ساخته شد و مستقیما الکترو کلاش آلمان و اتریش را تحت تاثیر قرار داد. تولید کنندگانی چون Royal Gigolos و Global Deejays آنرا به سبکی اصلی درآوردند. در سال 2004-5، الکتروکلاش با فاکتورهای سنگین dark and tribal house ترکیب شد که اتمسفری جدی تر برای آن به وجود آورد. نمونه های اولیه آن عبارتند از:
"I Want You" by Paris Avenue and "This World" by Slam.
در اواخر 2005، Matt Schwartz و Dave McCullen از انگلستان، سبک الکترو هاوس را برای نخستین بار با ترکیب high-pitched abrasive leads با آن و استعاره steadier beat از fading progressive house تعریف نمودند. این تاثیرگذاری به اندازه ای بود که آنرا در سال 2006 جهانی نمود:
Bodyrox's single "Yeah Yeah" featuring Luciana was labelled by several BBC Radio 1 DJs "the biggest tune of the summer of 2006", and the remix by D.Ramirez gained worldwide popularity, particularly in the Ibiza clubbing scene.
در اواخر همان سال، تولیدکنندگان مختلف جهانی از قبیل Dirty South and The Egg، صدای اولیه را به شکل emulated disk scratching در آوردند که deep house beats را به استعاره گرفته بودند. نمونه هایی از آن عبارتند از:
Cicada's "Things You Say", Tocadisco's "Walking Away" and Guetta's "Love Don't Let Me Go" remixes.
محبوبیت بین المللی سبک در اواخر دهه 2000 و در زمانی به وجود آمد که پیشگامان نامشهور All Stars project Bob Sinclar and Yves Larock ), Africanism) نمونه هایی از موزیک Caribbean را در ترکیبات هاوس وارد نموده و زمینه را برای instrumental riffs and vocalizations harmonically shaping rough electronic leads فراهم نمودند که سبکهای زیادی تحت تاثیر قرار گرفت بخصوص rap, R&B , hip-hop که با موزیک هاوس ترکیب شد و امکان ترکیب مجدد را فراهم آورد. در سال 2008-9 بیشتر هیت سانگهایی که اکترو هاوس را با دیگر سبکهای فوق الذکر ترکیب نموده بود شامل موارد زیر بود:
"Bring The Noise" by Public Enemy, "Day & Night" by Kid Cudi, "Shooting Star" by LMFAO, "Sexy Bitch" by Akon, and many more.
امروزه الکتروهاوس سبکی مهم از موسیقی هاوس در ابعاد بین المللی بوده و تنها سبکی از dance می باشد که پس از disco در دهه 1970، چنین محبوبیتی را در آمریکای شمالی به دست آورد.
تاثیر گذاری
Electro pop
Main article: Electro pop
از اواسط تا اواخر سال دهه 2000، الکتروهاوس و دیگر سبکهای اصلی موسیقی رقص الکترونیک، زمینه را برای موسیقی پاپ الکترونیک فراهم نمود که با سبکهای معاصر خود آمیزش یافت:
R&B, hip hop, crunk, indie rock into dance- and mainstream friendly vocal music with 4-to-the-floor rhythm.
الکتروپاپ هم اکنون چارت موسیقی را در سرتاسر جهان احاطه نموده است.
Electro rock
Main article: Electro rock
الکتروهاوس همچنین موسیقی الکترونیک را به indie rock و مشتقات آن در new rave and disco-punk معرفی نمود. Beatport، الکتروراک را به عنوان تلفیقی از هاوس و indie rock معرفی می کند.
هنرمندان مشهور:
Aboutblank & KLC
Alex Davey
Benny Benassi
Bodyrox
Boys Noize
Busy P
Crookers
Dave Darell
Dave Spoon
David Guetta
Deadmau5
Digitalism
Heiko & Maiko
Fake Blood
Fedde Le Grand
Justice
Klaas
Maurizio Gubellini
Max Farenthide
Michael Mind
Mike Candys
Mondotek
MSTRKRFT
Neelix
Noisia
Outwork
PH Electro
Robbie Rivera
Rico Bernasconi
Rowald Steyn
SebastiAn
Soundshakerz
Spencer & Hill
Steve Aoki
Sunrider
Sussie 4
Teenage Bad Girl
The Bloody Beetroots
Tocadisco
Vandalism
Wolfgang Gartner
Xenia Beliayeva
Yuksek