« از جالینوس تا جهارت »

حرف ( ج )	« از جالینوس تا جهارت »
جالینوس	نام نوایی است در موسیقی.
جامه دران	از نغمه های ساخته نکیسا و متعلق به دوره ساسانی در مایه اصفهان است که گویند نکیسا این نوا را چنان خوب نواخت که حضار مجلس همه جامه ها به تن پاره کردند و مدهوش افتادند.
جرق	مقام موسیقی، پرده موسیقی.
جفت ساز	یکی از فنون و هنرهای سازندگی و صفتی از صفات سازهای زهی.
جمش	نام آوازی است.
جوانویه	نام آهنگی است در موسیقی.
جهارت	آهنگی است در موسیقی.
حرف ( چ )	« از چار باغ تا چهار مضراب »
چار باغ	از الحان موسیقی، آهنگ مخصوصی در یکی از دستگاه های موسیقی قدیم ایران.
چار ضرب	نوعی از نوازش ساز که به هندی چوتالا گویند و نوعی نواختن ضرب که در زورخانه  معمول است.
چار گاه	چهار گاه را ببینید.
چپ مضراب	اصطلاحی در طرز مضراب زدن به سیم های ساز.
چسته	نغمه و آهنگ را گویند.
چغان	چوبی را گویند مانند مشته حلاج که سر آن شکافته جلاجلی چند در آن تعبیه کنند و اصول موسیقی را بدان نگه دارند و نام دستگاهی از موسیقی نیز هست.
چکاوک	از نغمه های دروه ساسانی است در مایه همایون.
چنبر	دوازده ضرب ( دیک دک دیک دیک دک دیک دک دک دک ) از ضربهای موسیقی ایرانی است.
چند مایگی	از اصطلاحت موسیقی است.
چوپانی	نام آهنگی است از آهنگهای موسیقی می باشد.
چهار پاره	از گوشه های موسیقی ایرانی است و معمولا در حجاز ابوعطا می آید و معمولا سه ضربی است و عده ای آن را هفت ضربی می دانند و این وزن در ماهور به نام نصیر خانی معروف است.
چهار گاه	دستگاهی است بسیار قدیمی و اصیل. بعضی از آوازهای محلی و آهنگ عروسی معمولا در ایران و مبارک باد در این دستگاه نواخته می شود. گوشه های مهم این دستگاه عبارتند از: در آمد ـ پیش زنگوله و نغمه ( که آهنگ دو ضربی است )‌زنگوله ( آهنگ سه ضربی )، پهلوی، رجز ( که اشعار فردوسی با آن خوانده می شود ) و گوشه های: بدر، زابل، بسته نگار، مویه، حصار، پس حصار، معربد، مخالف، مغلوب، دوبیتی، کرشمه، حزین، خزان، حدی، ارجوزه، منصوری، ساربانک، پرستوک، شهر آشوب، حاشیه، لزگی.
چهار مضراب	قطعاتی که با یک ساز همراه تنبک اجرا می شود که اول مخصوص سازهای مضرابی بوده ولی بعداً با سازهای آرشه ای نیز تقلید شد